Srpska pravoslavna crkva proslavlja danas najveći hrišćanski praznik – Vaskrs, kojim se slavi vaskrsenje Isusa Hrista iz mrtvih i koji predstavlja suštinu hrišćanske vjere. U BiH u svim hramovima bit će služene vaskršnje liturgije. Činom stradanja na krstu, bezgrešni Hrist prima na sebe grijehe cijelog ljudskog roda, a potom i činom vaskrsenja on pobjeđuje smrt koja je posljedica grijeha, uz istovremeno obećanje vaskrsenja svim ljudima. Bez Vaskrsa hrišćansko vjerovanje ne bi imalo nikavog smisla. Vaskrs je praznik pobjede života nad smrću, dobra nad zlom. Proslavu Vaskrsa, kojoj je prethodila priprema višenedjeljnim postom, pravoslavni vjernici najprije počinju u hramovima, okupljeni u zajednici na Svetoj liturgiji, čiji vrhunac predstavlja pričešćivanje – sjedinjenje sa Bogom. Potom se proslava nastavlja u krugu porodice, gdje posebnu radost, naročito djeci, predstavlja tucanje šarenim vaskršnjim jajima. Šareno jaje predstavlja samu simboliku Vaskrsa.
Jaje je simbol rađanja života, pile prokljuje ljusku i izlazi, kao što je Hrist ustao iz groba i uznio se na nebo. Pravoslavni vjernici okupe se oko vaskršnje trpeze i izgovore molitve. Vaskrs se slavi tri dana, tokom kojih se pravoslavci pozdravljaju sa “Hristos vaskrse”, uz otpozdrav “Vaistinu vaskrse”. Vaskrsenje Isusa Hrista, najstariji je hrišćanski praznik i praznuje se još od prvih vremena hrišćanstva. Glavni je pokretni praznik i na osnovu njegovog datuma određuje se kada će pasti drugi pokretni vjerski praznici. Isus Hrist, došao je u ovozemaljski život da bi svojom žrtvom na krstu spasio sav ljudski rod od grijeha, da bi, potom, vaskrsenjem iz mrtvih pobijedio smrt koja je nastala kao posljedica grijeha. Raspet je na brdu Golgota /što znači kosturnica/, na mjestu gdje je sahranjen prvi čovjek – Adam. Dok su ga razapinjali, Hrist je zamolio Boga da oprosti njegovim mučiteljima. Sveta jevanđelja navode da je u rano nedjeljno jutro Hristov grob obasjala jaka svjetlost, od čije su jačine popadali stražari koji su čuvali grob, ogromna kamena ploča – koja je bila stavljena na ulaz u grob – pokrenula se i Sin Božiji je vaskrsao. Na Prvom vaseljenskom saboru, održanom u Nikeji 325. godine nove ere, Crkva je ustanovila da se Vaskrs praznuje u prvu nedjelju koja dolazi iza punog Mjeseca, a koji se pojavljuje poslije prve ravnodnevice, s tim da to ne može biti prije 4. aprila, niti poslije 8. maja. Danas ovakav kanonizovani princip određivanja datuma Vaskrsa primjenjuju pravoslavne crkve. Radi značaja ovog praznika, svaka nedjelja u toku godine je mali Vaskrs. Pravoslavni vjernici danas proslavljaju Vaskrs.